Υπάρχει ένας μικρός λόφος νότια της πανεπιστημιούπολης του UC Berkeley, κοντά στο Claremont Resort και το ρήγμα Hayward, που φώναξε για μια επίσκεψη. Ξεχωρίζει στους Χάρτες Google (με τη ρύθμιση „έδαφος“, φυσικά).
Στον γεωλογικό χάρτη, εμφανίζεται ως μια σταγόνα φραγκισκανικού ψαμμίτη.
Σκέφτηκα ότι θα του έκανα την ίδια μεταχείριση που έδωσα στο Easter Hill στο Ρίτσμοντ: εξερευνήστε τον βράχο και χτενίστε παλιούς χάρτες και έγγραφα.
Ο δρόμος που τρέχει από τη νότια πλευρά του λόφου είναι η λεωφόρος Avalon, οπότε θα τον ονομάσω Avalon Hill. Δεν ήταν ποτέ ακριβώς ορόσημο, αλλά έχει παρελθόν και διατηρεί μια συγκεκριμένη παρουσία.
Ο λόφος ανήκε στον John Kelsey στα τέλη της δεκαετίας του 1870 και η Kelsey Street τιμά το όνομά του. Η σημερινή λεωφόρος Claremont ονομαζόταν τότε Λεωφόρος Telegraph, όπως φαίνεται στο Χάρτης Thompson 1878.
Το 1884 το Berkeley Water Works ανέσκαψε μια μεγάλη δεξαμενή στο λόφο και τον επόμενο χρόνο την ανέλαβε η Alameda Water Company. Η δεξαμενή Garber κρατούσε ένα εκατομμύριο γαλόνια και ήταν επενδεδυμένη με σκυρόδεμα. Εδώ είναι στο 1894 Χάρτης Wagner.
Δεν πρέπει να συγχέεται με το σημερινό Garber Reservoir, τη δομή με επίπεδη στέγη 1500 πόδια νότια στη βόρεια πλευρά της λεωφόρου Claremont.
Η ανάπτυξη άρχισε να περιβάλλει τον λόφο στις δεκαετίες του 1890 και του 1900, ιδιαίτερα μετά τον σεισμό του 1906. Από τότε μέχρι τη δεκαετία του 1930, οι ταλαιπωρημένες ιδιωτικές εταιρείες ύδρευσης του βόρειου East Bay συγχωνεύτηκαν, η Δημοτική Utility District του East Bay τις κατάπιε ολόκληρες και το σύστημα παροχής νερού ξεκίνησε μια αργή και δαπανηρή μετάβαση στην ορθολογική και στιβαρή εγκατάσταση που απολαμβάνουμε σήμερα. Ο οδικός χάρτης του 1912 δείχνει το ακίνητο που βρίσκεται ακόμα στα χέρια του Peoples Water Companyη επόμενη προς την τελευταία από τις ιδιωτικές επιχειρήσεις.
Δεν ξέρω πότε παροπλίστηκε και αφαιρέθηκε η δεξαμενή, αλλά τα σπίτια που γειτνιάζουν με αυτήν χτίστηκαν ξεκινώντας από τη δεκαετία του 1910. Το μεγάλο σπίτι στην κορυφή του λόφου χτίστηκε προφανώς το 1960.
Η καλύτερη εικόνα του ίδιου του λόφου είναι το ψηφιακό υψομετρικό μοντέλο που δημιουργήθηκε από μια ειδική έρευνα του ρήγματος Hayward. Οι πλευρές του είναι πολύ απότομες για δρόμους, κάτι που το έχει βοηθήσει να παραμείνει ήσυχο και απομονωμένο.
Στη βόρεια πλευρά, η Garber Street έχει ένα ρουστίκ διάλειμμα όπου ένας στενός δρόμος κατηφορίζει στην πλαγιά του λόφου σαν μια mini-Lombard Street. Η λεωφόρος Avalon, στη νότια πλευρά, είναι ευλογημένη με τρεις σκάλες, μία στο τέλος και δύο κατεβαίνοντας στην οδό Russell.
Όλα αυτά τα παλιά σπίτια με την ώριμη εξωραϊσμό τους καλύπτουν πολύ αποτελεσματικά τους βράχους, μπορώ να καταθέσω. Αλλά υπάρχει μια εξαιρετική έκθεση στο τέλος της λεωφόρου Avalon κάτω από έναν ιδιωτικό δρόμο.
Οι λίγες επίπεδες επιφάνειες που υπάρχουν σε αυτό φαίνεται να αντανακλούν επίπεδα θραύσης, που επιβάλλονται από τις τεκτονικές πιέσεις στους βράχους με την πάροδο των ετών, αντί για οποιαδήποτε αρχική στρωμνή.
Από κοντά, ο βράχος είναι ένας σκληρός ιλύς σαν τους βράχους στα λατομεία του φλοιού του Πιεμόντε: τα λατομεία του σταδίου τένις Bilger, Blair και Davie.
Αλλά και μόνο να το κοιτάξουμε δεν είναι οριστικό. Οι γεωλόγοι που το χαρτογράφησαν το άφησαν αταξινόμητο (KJfs) αντί να το στριμώξουν με τον ψαμμίτη του λατομείου Novato Terrane (Kfn) που εκτίθεται στο τετράγωνο του Πιεμόντε στα νότια του. Εδώ είναι ένα μεγαλύτερο κομμάτι του γεωλογικού χάρτη που δείχνει τι εννοώ: μπορεί να είναι το βόρειο άκρο του οικοπέδου ή μπορεί να είναι το πρώτο από μια σειρά από σώματα βράχου στα βόρεια του. Το σφάλμα ώθησης που οδηγεί σε αυτό, η διακεκομμένη γραμμή με τα δόντια στην ανάποδη πλευρά, είναι λογικό αλλά εικαστικό.
Το Avalon Hill είναι ένα ωραίο κομμάτι του Μπέρκλεϋ. Βάλτε τη μύτη σας και τρυπήστε λίγο.
Ναι, το „Avalon Hill“ είναι ένα ιδιωτικό αστείο. Τα αδέρφια μου και εγώ παραμορφώσαμε την προσωπικότητά μας τη δεκαετία του 1960 μετακινώντας στρατούς και πολεμώντας για τους κανόνες των αγώνων πολέμου που βασίζονται σε σανίδες που παράγονται από το Avalon Hill εταιρεία, ξεκινώντας από το Tactics II και το Gettysburg.
Αυτό το λήμμα δημοσιεύτηκε στις 18 Ιουλίου 2022 στις 8:01 π.μ. και έχει καταχωρηθεί κάτω από Φραγκισκανούς βράχους. Μπορείτε να παρακολουθήσετε τυχόν απαντήσεις σε αυτήν την καταχώρηση μέσω της ροής RSS 2.0. Μπορείτε να παραλείψετε μέχρι το τέλος και να αφήσετε μια απάντηση. Το ping δεν επιτρέπεται προς το παρόν.
