Εδώ είναι τα βιβλία που εξακολουθούν να αντηχούν μήνες μετά την ανάγνωση, από ιστορική μυθοπλασία μέχρι απομνημονεύματα έως ελαφριά μυθοπλασία και χριστιανική ζωή, και γιατί.
Ορισμένοι σύνδεσμοι σε αυτό το άρθρο είναι σύνδεσμοι συνεργατών και εάν κάνετε κλικ σε αυτούς θα λάβω μια μικρή προμήθεια χωρίς κόστος για εσάς.
Ουάου, αποδείχθηκε μια καλή αναγνωστική χρονιά.
Είχα τις αμφιβολίες μου στην αρχή γιατί ένιωθα απλώς βουητό για πολλά από τα βιβλία που διάβασα και δεν υπήρχαν πολλοί τίτλοι που είχαν αστέρι στη λίστα μου.
Διατηρώ μια απλή τρέχουσα λίστα με τα βιβλία που διαβάζω κάθε χρόνο στην εφαρμογή βασικών σημειώσεων στο τηλέφωνό μου. Έχω δοκιμάσει άλλα συστήματα, όπως το Goodreads και ειδικά περιοδικά, αλλά είναι η βασική σημείωση με την οποία κρατάω πιο συνεπή.
Εκτός από τον τίτλο, τον συγγραφέα και την ημερομηνία ολοκλήρωσης, προσθέτω επίσης τυχόν σύντομες σημειώσεις (ειδικά αν το εγκατέλειψα και γιατί) και αν ήταν ηχητικό βιβλίο. Μετά, αν το αγάπησα, παίρνει ένα αστέρι.
Δεν σκέφτομαι τίποτα άλλο από το πόσο μου άρεσε μετά το διάβασμα να του δώσω αστέρι ή όχι. Νομίζω ότι στο τέλος της χρονιάς μπορώ να επιστρέψω και να αξιολογήσω αν αξίζει πραγματικά το αστέρι ή όχι με βάση αυτές τις ερωτήσεις που κάνω στον εαυτό μου:
- Μπορώ να θυμηθώ ακόμα περί τίνος πρόκειται;
- Σκέφτομαι ακόμα το περιεχόμενο;
- Θα αντέξει στη δοκιμασία του χρόνου;
- Είναι κάτι που θα ήθελα να ξαναδιαβάσω;
Εδώ είναι το εκπληκτικό:
Τα τελευταία πέντε χρόνια, όταν επέστρεψα για να βρω όλα τα βιβλία με αστέρι από τη λίστα εκείνης της χρονιάς, υπήρχαν ακριβώς δεκατρία.
Δεν σας κοροϊδεύω – ο ίδιος αριθμός βιβλίων με αστέρι ανεξάρτητα από το πόσα συνολικά βιβλία διάβασα (οπουδήποτε από 50 έως 100).
Λοιπόν, τρόμαξα λίγο όταν πρόσθεσα τα φετινά βιβλία με αστέρια (που δεν είχα νιώσει πολλά) και ήταν…ναι, 13.
Είναι περίεργο. Δεν ξέρω τι να το κάνω, απλώς σκέφτηκα να μοιραστώ ότι ο αριθμός δεν είναι πραγματικά προγραμματισμένος από την πλευρά μου!
Γι‘ αυτό και πάλι έχουμε μια λίστα με τα 13 καλύτερα βιβλία που διάβασα το 2022 για έκτη χρονιά. (Δείτε τα 13 του 2021 εδώ, του 2020 εδώ, τα κορυφαία 13 του 2019 εδώ, του 2018 εδώ και τη λίστα του 2017 με 13 εδώ.)
Για το 2022 διάβασα 101 βιβλία. Δεν είχα συγκεκριμένο στόχο φέτος και εξεπλάγην που τον είδα να πλησιάζει τα 100 τον Δεκέμβριο, οπότε αναβάθμισα την ανάγνωση έχοντας πάντα ένα βιβλίο ή ένα ηχητικό βιβλίο κοντά για να δω αν θα μπορούσα να φτάσω στο 100 .
Ανακάλυψα ότι απλώς το σκέφτομαι και δίνω προτεραιότητα στην ανάγνωση σε σχέση με την τηλεόραση ή την κύλιση στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, έχει ως αποτέλεσμα περισσότερα βιβλία που διαβάζονται (κάτι που δεν εκπλήσσει ποτέ κανέναν).
Αναζητάτε συμβουλές για το πώς να διαβάζετε περισσότερα βιβλία ακόμα και όταν δεν έχετε πολύ „χρόνο ανάγνωσης βιβλίων;“ (Αυτό το απατηλό, lol.) Στη συνέχεια, ρίξτε μια ματιά σε αυτήν τη λίστα με τα καλύτερα βιβλία, όπου μοιράζομαι τα πέντε πράγματα που με βοήθησαν να πάω από τα μηδενικά βιβλία που διάβασα το 2015 στα 90-100 βιβλία το χρόνο τα τελευταία χρόνια. Μπορεί να γίνει!
Εντάξει, ας φτάσουμε στη φετινή λίστα των…δεκατριών (για να τα διαβάσω μέσα στη χρονιά).
Τα 13 καλύτερα βιβλία που διαβάστηκαν το 2022
Mythos, Stephen Fry. Αυτό χρειάστηκε ο Μπράιαν και εγώ μερικούς μήνες για να το ακούσουμε κατά την οδήγηση – είναι σίγουρα μεγάλο, αν και χωρισμένο σε μεμονωμένες ιστορίες. Μερικοί από τους μύθους είναι γνωστοί και κάποιοι ήταν νέοι για μένα, αλλά το να τους ακούω μέσα από το φακό του Stephen Fry τους έκανε τόσο έξυπνους και αστείους. Έχει πλευρές που σας βοηθούν να καταλάβετε πότε υπάρχει μια ιστορία και διαβάζει το ηχητικό βιβλίο με τέτοιο τρόπο που βρίσκεστε να γελάτε με μερικές από τις παράλογες καταστάσεις – φυσικά.
Η εξέγερση της μαίας, Τζόντι Ντέιναρντ. Αυτός είναι ο τύπος της ιστορικής μυθοπλασίας μου – πολλή ιστορία με έναν φανταστικό κεντρικό χαρακτήρα. Η φανταστική μαία είναι φίλη και γείτονας με την Abigail Adams κατά την έναρξη του Επαναστατικού Πολέμου και μου άρεσε να το διαβάζω και να θυμάμαι τη βιογραφία που είχα διαβάσει Abigail πριν από μερικά χρόνια. Αυτός ο συγγραφέας έκανε τόσο καλή δουλειά – ένιωσα πραγματικά τον φόβο, την πείνα, τη ζέστη, το κρύο και τη σύγχυση των καιρών. Αυτό είναι το σημάδι ενός καλού βιβλίου ιστορικής φαντασίας για μένα.
Πώς (όχι) να διαβάζεις τη Βίβλο, Νταν Κίμπολ. Ο υπότιτλος είναι Λάβετε νόημα για τις αντι-γυναίκες, την αντι-επιστήμη, τη βία, την υπέρ της δουλείας και άλλα μέρη της Γραφής που ακούγονται τρελά που περιγράφει αυτό το βιβλίο και γιατί νομίζω ότι είναι ένα σημαντικό βιβλίο για να διαβάσουν οι Χριστιανοί (και οι μη Χριστιανοί που είναι περίεργοι). Αυτό απαντά σε πολλές ερωτήσεις που είχα και εξεπλάγην πολύ όταν έμαθα πώς κοροϊδεύουν τη Βίβλο στο Διαδίκτυο – απλά δεν ήξερα ότι ήταν κάτι τέτοιο σε αυτόν τον βαθμό.
Ο συγγραφέας παραθέτει βοηθητικά «κανόνες» για την ανάγνωση της Βίβλου που πρέπει πάντα να ακολουθούμε:
- Ποτέ μην διαβάζετε ένα στίχο της Βίβλου μόνοι σας, χωρίς πλαίσιο.
- Η Βίβλος είναι μια βιβλιοθήκη με πολλά είδη που ξεπερνούν τις επιφανειακές αναγνώσεις (υπάρχει ποίηση, ιστορία, λογοτεχνία κ.λπ.). Για παράδειγμα, τα βιβλία της ιστορίας δείχνουν τι συνέβαινε εκείνη την εποχή – όχι απαραίτητα τι ο Θεός εγκρίθηκε του. Συχνά απεικονίζουν πώς είναι χωρίς Θεό.
- Μελετήστε τη Βίβλο και ερευνήστε για να την κατανοήσετε συνολικά, όχι μόνο την Παλαιά Διαθήκη ή την Καινή Διαθήκη ή απλώς τις ιστορίες.
- Η Βίβλος δεν γράφτηκε σε εμάς, αλλά μόνο για εμάς. Γράφτηκε στον κόσμο της εποχής -που προφανώς ήταν πολύ διαφορετικός από εμάς.
Το αγόρασα για την κόρη μας και για την εφηβεία της αδερφής μου και θα το συνιστούσα ανεπιφύλακτα σε οποιονδήποτε γνωρίζετε αυτής της ηλικίας, καθώς θα εκτεθεί σε μιμίδια και ιστότοπους στο διαδίκτυο που κοροϊδεύουν τη Βίβλο και θα πρέπει να είναι οπλισμένοι με γνώση.
The Rose Code, Kate Quinn. Έχω διαβάσει άλλα βιβλία που σπάζουν τους κωδικούς για τον Β‘ Παγκόσμιο Πόλεμο, ακόμη και συγκεκριμένα για το Bletchley Park, και δεν ήμουν σίγουρος ότι κάποιο άλλο θα τραβούσε την προσοχή μου, αλλά αυτός ο συγγραφέας φέρνει αρκετό δράμα και καλούς χαρακτήρες σε αυτό που μου άρεσε πάρα πολύ. Μου άρεσε ιδιαίτερα η φιλία των τριών γυναικών και το πώς αναπτύχθηκε ανάμεσα σε ανθρώπους που δεν θα είχαν καν συναντήσει ποτέ πριν από τον πόλεμο. Μακάρι να μην συνέβαιναν κάποια από τα θλιβερά πράγματα (και δεν είμαι σίγουρος ότι θα μπορούσε να είχε συμβεί μια ιστορία), αλλά συνολικά ήταν ένα βιβλίο στο οποίο συνέχιζα να επιστρέψω και θα το σκεφτώ για λίγο.
Απρόσβλητος, Μπραντ Χάνσεν. Αυτό το βιβλίο είναι τόσο τέλειο για την τρέχουσα διχαστική περίοδο της ιστορίας μας, που με έκπληξη έμαθα ότι το βιβλίο γράφτηκε το 2015. Στην πραγματικότητα, με στεναχώρησε που σε επτά χρόνια, τα πράγματα έχουν χειροτερέψει σε αυτό το προσβεβλημένο-από-όλα- cancel-culture world, όχι καλύτερα. Ειδικά με τους χριστιανούς.
Βασικά, ο συγγραφέας μας υπενθυμίζει ότι ως ελαττωματικά άτομα, πάντα πιστεύουμε ότι έχουμε δίκιο – δεν μπορούμε να μας εμπιστευτούμε και δεν γνωρίζουμε πάντα τα κίνητρα των άλλων (ή ακόμα και τα δικά μας!). Ωστόσο, ο Θεός ξέρει, οπότε αφήστε το και αφήστε το σε Αυτόν. Τα έγραψα στο αναγνωστικό μου ημερολόγιο:
- „Δεν είναι ότι πιστεύω ότι η δυνητικά προσβλητική συμπεριφορά είναι σωστή ή καλή – ούτε καν κοντά. Είναι απλώς αυτό δεν με αφορά. Δεν πρόκειται να απειληθώ ή να με σκανδαλίσει η ανήθικη συμπεριφορά κάποιου άλλου».
- Τι θα γινόταν αν οι Χριστιανοί ήταν γνωστοί ως οι άνθρωποι που δεν θα μπορούσατε να προσβάλλετε;
- Κι αν οδηγούσαμε με αγάπη και όχι με θυμό, όπως έκανε ο Χριστός;
Όταν η ζωή σου δίνει αχλάδια, Jeannie Gaffigan. Δεν είναι περίεργο που αυτό το βιβλίο κατέληξε στη λίστα με τα καλύτερα μου της χρονιάς – ήταν ΤΟΣΟ καλό. Ο Brian και εγώ το ακούσαμε μαζί και δεν έχουμε τίποτα από θαυμασμό για το πώς η Jeannie και ο σύζυγός της, Jim, αντιμετώπισαν τον όγκο που βρέθηκε στον εγκέφαλό της και χειρουργήθηκε επιτυχώς – ακόμα και με λίγους (τρομακτικούς) λόξυγγας στην πορεία. Είναι επιβεβαιωτικό για την οικογένεια, αστείο (πραγματικά…) και θα σας κάνει να δείτε πώς ο Θεός ενορχηστρώνει τα πράγματα για να της προσφέρει τη βοήθεια που χρειαζόταν. Συνιστάται.
Ευτυχία για αρχάριους, κέντρο Katherine. Αυτό ήταν ένα μυθιστόρημα που με εξέπληξε – σκέφτηκα ότι θα απολάμβανα την υπόθεση και το θέμα με τα ψάρια έξω από το νερό που είναι το αγαπημένο μου (το κορίτσι της πόλης εγγράφεται για μια σκληρή υπαίθρια εμπειρία). Και το έκανα – αλλά έγινε κάτι πολύ περισσότερο, η πραγματικά εξερεύνηση ορισμένων βάθη της εμπειρίας της ζωής που μπορούσαμε να δούμε και να κατανοήσουμε την ανάπτυξη των χαρακτήρων μέσα από την ιστορία πέρα από έναν απλό ρομαντισμό. Έχω διαβάσει καλά λόγια για αυτή τη συγγραφέα και αυτό ήταν το πρώτο μου βιβλίο – και δεν θα είναι το τελευταίο μου. Εκτιμώ τις αξιόπιστες ρυθμίσεις και τους διαλόγους, τον λεπτό ρομαντισμό (κλειστή πόρτα) και τα αληθινά συναισθήματα και τη ζωή που αντιμετωπίζουν οι χαρακτήρες της.
Finding Me, Viola Davis. Αυτά τα απομνημονεύματα διαβάζονται από την κα Ντέιβις και η ιστορία της νιότης της είναι σοκαριστικό – για να πώ το λιγότερο. Δεν νομίζω ότι θα ξανακοιτάξω τους αρουραίους με τον ίδιο τρόπο. Και τρέφω τόση συμπόνια για τα παιδιά στο σχολείο που μπορεί να είναι δύσκολο να είναι κοντά λόγω της υγιεινής, της γλώσσας και της τραχύτητας. Απλά πολλά νέα πράγματα για να σκεφτείς. Το να ακούω για την αποφασιστικότητά της να το κάνει στο θέατρο και στον κινηματογράφο ήταν ενδιαφέρον, αλλά ήταν οι ιστορίες της ενηλικίωσής της που θα με κολλήσουν για πολύ καιρό.
The Boys: A Memoir of Hollywood and Family, Ron & Clint Howard. Αυτή είναι μια διασκεδαστική ματιά στην παιδική ηθοποιία του Ρον και του Κλιντ Χάουαρντ και πώς οι γονείς τους τους προσέγγισαν και τους καθοδήγησαν. Είναι αναζωογονητικό να ακούς πόσο άρχοντες ήταν οι γονείς τους – τους κατάφεραν, αλλά έπαιρναν μόνο το 5% – όλα τα υπόλοιπα πήγαν σε ένα ταμείο στο οποίο είχαν πρόσβαση όταν έκλεισαν τα 18. Μπορείτε επίσης να δείτε πολλές παρασκήνιες στις ταινίες του Ρον όπως Αμερικανικό γκράφιτικαι αργότερα δείχνει όπως Χαρούμενες μέρες και πώς ήθελε πάντα να σκηνοθετεί και έτσι έβρισκε τρόπους σε όλες τις συναυλίες υποκριτικής του για να μάθει και να δικτυωθεί. Κάτι που του βγήκε, lol.
The Matrimonial Advertisement, Mimi Mathews. Μόλις ανακάλυψα αυτόν τον συγγραφέα φέτος που είναι καλός συγγραφέας ιστορικών ρομαντικών ιστοριών που σας κάνουν να θέλετε να συνεχίσετε να διαβάζετε. Αυτό το βιβλίο διαδραματίζεται στη βικτοριανή εποχή και πραγματικά σας κολλάει αμέσως με την ηρωίδα να απαντά σε ένα είδος διαφήμισης νύφης με παραγγελία μέσω ταχυδρομείου. Υπάρχει ένα μυστήριο για το γιατί το κάνει – φοβάται κάποιον – και γιατί διαφημίζει. Είναι ένας ήρωας πολέμου με ουλές και έτσι υπάρχει και αυτή η οπτική γωνία. Το καλύτερο από όλα, η εστίαση της ιστορίας αφορά αυτούς και τους φίλους και τις ζωές τους – όχι για κάποιο εξωτερικό «κακό» ή μυστήριο. Αυτό είναι ένα ρομάντζο „κλειστής πόρτας“ και απλώς μια διασκεδαστική ανάγνωση όταν θέλετε κάτι ελαφρύ με ένα αισιόδοξο τέλος.
Taste, Stanley Tucci. Θεέ μου, μόλις συνειδητοποίησα ότι αυτό δεν μπήκε ποτέ σε μια λίστα καλών πραγμάτων αφού το διάβασα το περασμένο φθινόπωρο. Λοιπόν, το διορθώνω τώρα! Αυτό είναι ένα βιβλίο από κάποιον που δεν είχα ποτέ πραγματικά σκεφτεί. Δεν έχω παρακολουθήσει τις μαγειρικές/ταξιδιωτικές παραστάσεις του και τον ξέρω μόνο από κάποιους από τους μεγαλύτερους κινηματογραφικούς του ρόλους. Μα τι βιβλίο! Νομίζεις ότι σου αρέσει το φαγητό μέχρι να ακούσεις/διαβάσεις τον Stanley Tucci να μιλάει για το μεγάλωμα σε μια ιταλοαμερικανική οικογένεια (τα μεσημεριανά γεύματα του σχολείου με τα αποφάγια του ακούγονταν καταπληκτικά). Είναι ένα εντελώς άλλο επίπεδο. Και μετά άκουσε για τη μάχη της πρώτης γυναίκας του με τον καρκίνο και μετά τη δική του αφού ξαναπαντρεύτηκε και έκανε περισσότερα παιδιά. Κατά ειρωνικό τρόπο (ή όχι;), ο καρκίνος του ήταν στο στόμα και δεν μπορούσε να φάει για μήνες. Αυτές οι περιγραφές θα μείνουν σίγουρα μαζί μου. Υπάρχουν και συνταγές, αλλά ειλικρινά οι περισσότερες δεν είναι πράγματα που θα έφτιαχνα. Είναι οι ιστορίες και ο τρόπος που τους λέει που έκαναν αυτό το καλύτερο βιβλίο.
Lucky Man, Michael J Fox. Δεν μπορούσα να πιστέψω ότι δεν είχα διαβάσει ποτέ αυτά τα απομνημονεύματα του 2002, όπως πάντα ήθελα. Ήταν τόσο καλό όσο ήλπιζα ότι θα ήταν με λεπτομέρειες σχετικά με την ενηλικίωσή του που θα βοηθήσουν στην κατανόηση μερικών από την επιτυχία του αργότερα και για την καριέρα του στην τηλεόραση και τον κινηματογράφο, καθώς και φυσικά τη διάγνωση του Πάρκινσον στα 29 του. Μερικές αποκαλύψεις που με κράτησαν :
- Το μεσαίο όνομά του δεν ξεκινά με J, αν και ακουγόταν καλό.
- Δούλευε σταθερά τα πρώτα του τρία χρόνια και ωστόσο πεινούσε πολύ τον καιρό από έλλειψη τροφής.
- Ήταν επάνω Οικογενειακοί δεσμοί την ίδια στιγμή που πυροβολούσε Επιστροφή στο μέλλον που είχε ως αποτέλεσμα 2-3 ώρες ύπνου τη νύχτα για μήνες – και έτσι δεν θυμάται πραγματικά πολλά από τα γυρίσματα της ταινίας που έγιναν το βράδυ!
Μου άρεσε πολύ η θετική του άποψη για τη ζωή, τόσο πριν όσο και μετά τη διάγνωσή του και όλα όσα έχει καταφέρει. Συνιστάται ανεπιφύλακτα αν είστε σαν εμένα και δεν το έχετε διαβάσει ακόμα. (Διάβασα επίσης το πιο πρόσφατο βιβλίο του από το 2020, το οποίο ήταν επίσης καλό, αλλά αφορούσε περισσότερο τα θεμέλιά του και τα όσα έχει επιτύχει.)
The Bodyguard, Katherine Center. Λοιπόν, δύο από τα βιβλία της μπήκαν στα καλύτερα της λίστας, οπότε ξέρετε ότι είναι πλέον αγαπημένη! Περίμενα μήνες για αυτό το νεότερο βιβλίο από τη βιβλιοθήκη και μπορώ να καταλάβω γιατί είναι τόσο δημοφιλές – με τράβηξε αμέσως ο κύριος χαρακτήρας, τραχύς όπως ήταν στην αρχή. Είναι σαν ένα αντίστροφο Kevin Costner-Whitney Huston Bodyguard, όπου η γυναίκα είναι ο σκληρός σωματοφύλακας που στέλνεται για να προστατεύσει έναν διάσημο ηθοποιό από πιθανούς απειλητικούς θαυμαστές. Κάποιες σκηνές μου έπεσαν στο σαγόνι (πώς θα μπορούσε ο πρώην της να πει αυτά τα πράγματα μπροστά στους συναδέλφους της;;) και το μέρος που έμαθε να ζει μεταμφιεσμένη σε μια φάρμα ήταν το αγαπημένο της μέρος που δεν ήταν ψάρι. Υπάρχει ρομαντική ένταση, αλλά δεν είναι ανοιχτή η πόρτα και υπάρχει φυσικά το απαιτούμενο ευτυχές τέλος, lol.
ΘΕΛΕΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΚΑΛΥΤΕΡΩΝ ΒΙΒΛΙΩΝ;
Αποκάλυψη: οι σύνδεσμοι συνεργατών σε αυτό το άρθρο θα κερδίσουν προμήθεια βάσει των πωλήσεων, αλλά δεν αλλάζουν την τιμή σας. Κάντε κλικ εδώ για να διαβάσετε την πλήρη δήλωση αποποίησης ευθύνης και την αποκάλυψη διαφήμισης.
